blank /przymiotnik, przysłówek/ - czysty, wyszorowany, błyszczący, do połysku

blank - czysty, wyszorowany, błyszczący, do połysku W ZDANIU:
Dieser Neubau war das Haus, das jetzt noch stand. Es hatte denselben nüchternen Charakter wie fast alles, was unter dem Soldatenkönig entstand, und war nichts weiter als ein einfaches Corps de logis, dessen zwei vorspringende, bis dicht an den Graben reichende Seitenflügel ein Hufeisen und innerhalb desselben einen kahlen Vorhof bildeten, auf dem, als einziges Schmuckstück, eine große blanke Glaskugel sich präsentierte.
Ten nowy budynek to dom, który stoi do dziś. Miał ten sam surowy charakter, co niemal wszystko, co wzniesiono za czasów Króla Żołnierzy i był niczym więcej niż prostym korpusem strategicznym, którego dwa wystające skrzydła boczne, sięgające aż do fosy, tworzyły podkowę. Wewnątrz znajdował się pusty dziedziniec, na którym, jako jedyna ozdoba, stała duża, lśniąca szklana kula.