scheitern /czasownik: scheitert, scheiterte, ist gescheitert/ - kończyć się niepowodzeniem, rozbijać się, ponosić klęskę, ponosić fiasko

scheitern - kończyć się niepowodzeniem, rozbijać się W ZDANIU:
Werden wir an ihm scheitern?
Odniesiemy przez niego klęskę/porażkę?
Die diplomatischen Verhandlungen sind gescheitert.
Negocjacje dyplomatyczne zakończyły się niepowodzeniem.