abklingen /czasownik: klingt ab, klang ab, hat abgeklungen/ - przebrzmiewać, /przen./ mijać, wygasać, zanikać

abklingen - przebrzmiewać, mijać, wygasać, zanikać W ZDANIU:
Der Rauch ist verflogen, der Lärm abgeklungen.
Dym zniknął, hałas ustał.
Sobald sich die Symptome verbessern oder ganz abklingen, kann die Infusion fortgesetzt werden.
Kiedy objawy ustąpią lub zmniejszy się ich nasilenie, wlew leku będzie kontynuowany.