abstammen /czasownik: stammt ab, stammte ab, ist abgestammt/ - pochodzić, wywodzić się

abstammen - pochodzić, wywodzić się W ZDANIU:
Als adlig galt, wer von Vätern und Großvätern abstammte, die ihre Waffen getragen hatten, ohne eine »gemeine Tat« begangen oder standeswidrig gehandelt zu haben.
Za szlachciców uważano tych, których ojcowie i dziadkowie nosili broń, nie popełniając przy tym „pospolitego czynu” lub działając wbrew swojemu statusowi.
Wal und Mensch stammen aus derselben Ur‑Soße, dem Ur‑Ozean, und vom gleichen Ur‑Raubtier ab, das sich dank abfallendem Wasserspiegel an Land entwickeln konnte.
Wieloryby i ludzie pochodzą z tego samego pierwotnego oceanu i od tego samego pierwotnego drapieżnika, który mógł ewoluować na lądzie dzięki opadaniu poziomu wody.