anrichten /czasownik: richtet an, richtete an, hat angerichtet/ - przyrządzać, wyrządzać, narobić
anrichten - przyrządzać, wyrządzać, narobić W CYTACIE:
Albert Camus: Das Böse in der Welt rührt fast immer von der Unwissenheit her, und der gute Wille kann so viel Schaden anrichten wie die Bosheit.
Zło na świecie prawie zawsze wynika z niewiedzy, a dobra wola może wyrządzić tyle samo szkody, co złośliwość.
W ZDANIU:
Angerichtet werden die heißen Gemüse auf einer ovalen Platte, brav nebeneinander liegend, nicht durcheinander.
Ciepłe warzywa podawane są na owalnym talerzu, starannie ułożone jedno obok drugiego, nie pomieszane.
