ausstrahlen /czasownik: strahlt aus, strahlte aus, ist/hat ausgestrahlt/ - promieniować, wydzielać się, wypromieniowywać, emanować, emitować
ausstrahlen - promieniować, wydzielać się, wypromieniowywać W ZDANIU:
Die Oberfläche des Tisches war schön matt und strahlte eine natürliche Wärme aus. - Powierzchnia stołu była pięknie matowa i emanowała naturalnym ciepłem.
W CYTACIE:
Konfucjusz: Ein ausgeglichener Mensch strahlt Harmonie aus.
Zrównoważona osoba promieniuje harmonią.
W ZDANIU:
Es kann direkt farbiges sichtbares Licht ohne Filterung ausstrahlen. - Może bezpośrednio emitować kolorowe światło widzialne bez filtrowania.
