ausweichen /czasownik: weicht aus, wich aus, ist ausgewichen/ - wymijać, ustępować, schodzić z drogi, zbaczać, skręcać w bok, unikać

ausweichen - wymijać, ustępować, schodzić z drogi W ZDANIU:
Der Autofahrer wollte der Straßenbahn ausweichen und hat den Unfall verursacht. - Kierowca samochodu chciał wyminąć tramwaj i spowodował wypadek.
Er konnte der Frage nicht ausweichen. - On nie mógł uniknąć tego pytania.