beglaubigen /czasownik: beglaubigt, beglaubigte, hat beglaubigt/ - poświadczać, uwierzytelniać, akredytować

beglaubigen - poświadczać, uwierzytelniać, akredytować W ZDANIU:
Der Notar beglaubigt wichtige Dokumente. - Notariusz poświadcza ważne dokumenty.
Eine beglaubigte Abschrift des Geburtenbuches. - Uwierzytelniony odpis aktu urodzenia.