behämmert /przymiotnik/ - stuknięty, porąbany

behämmert - stuknięty, porąbany W ZDANIU:
In der Darstellung von Heinrich Baumgartner jedenfalls ist der Mann ein behämmert dreinschauender Gartenzwerg mit Strohhut und Fünfziger‑Jahre‑ Brille, lächerlich, aber gefährlich. - W interpretacji Heinricha Baumgartnera mężczyzna jest śmiesznie wyglądającym krasnalem ogrodowym w słomkowym kapeluszu i okularach z lat 50. – śmiesznym, ale niebezpiecznym.