betteln /czasownik: bettelt, bettelte, hat gebettelt/ - żebrać, /przen./ błagać, prosić

betteln - żebrać, błagać, prosić W ZDANIU:
Sie machen den Besitz so traurig, daß man sich unwillkürlich denkt, wie lustig es sein muß, zu betteln. - Sprawiają, że posiadanie staje się tak smutne, że człowiek mimowolnie myśli, jak fajnie musi być żebrać.