beugen /czasownik: beugt, beugte, hat gebeugt/ - zginać, schylać, odmieniać, deklinować, koniugować

beugen - zginać, schylać, odmieniać, deklinować, koniugować W CYTACIE:
Winston Churchill: Die Notwendigkeit, sich gelegentlich den Ansichten anderer Leute zu beugen.
Konieczność, czasami pokłonić się przed poglądami innych ludzi.
Carl Friedrich von Weizsäcker: Ganz neue Zusammenhänge entdeckt nicht das Auge, das über ein Werkstück gebeugt ist, sondern das Auge, das in Muße den Horizont absucht.
Zupełnie nowych połączeń nie odkrywa oko pochylone nad obrabianym przedmiotem, ale oko, które w wolnym czasie skanuje horyzont.