bewältigen /czasownik: bewältigt, bewältigte, hat bewältigt/ - pokonywać, opanowywać, podołać, uporać się

bewältigen - pokonywać, opanowywać, podołać, uporać się W CYTACIE:
Helmut Kohl: Nur wenn Deutschland und Frankreich an einem Strang ziehen, werden wir die großen europäischen Herausforderungen und Zukunftsaufgaben, denen wir uns gut drei Jahre vor der Jahrtausendwende gegenübersehen, bewältigen.
Tylko jeśli Niemcy i Francja zjednoczą siły, będziemy w stanie stawić czoła głównym europejskim wyzwaniom i przyszłym zadaniom, jakie stoją przed nami na dobre trzy lata przed przełomem tysiącleci.
Joseph Joubert: Das poetische Talent entsteht in lebhaften Seelen aus der Unfähigkeit, etwas verstandesmäßig zu bewältigen.
Talent poetycki rodzi się w żywych duszach z niemożności poradzenia sobie z czymś intelektualnie.

W ZDANIU:
Wir lassen niemand(en) allein und bewältigen diese Krise gemeinsam. - Nikogo nie zostawimy samego i wspólnie przezwyciężymy ten kryzys.