bloß /przymiotnik, przysłówek, partykuła/ - goły, nagi, tylko, jedynie

bloß - goły, nagi, tylko, jedynie POTOCZNIE:
Man sieht mit bloßem Augen, dass du schwindelst.
– Gołym okiem widać, że kręcisz.
Was ist bloß in dich gefahren? – Co w Ciebie wstąpiło?

W ZDANIU:
Mir bloßem Auge kann man hier das große Durcheinander sehen.
- Gołym okiem można zobaczyć tu duży bałagan.
Wäre ich bloß früher aufgestanden! - Gdybym tylko wstała wcześniej!

W CYTACIE:
Dalajlama: Mitgefühl und Liebe sind keine bloßen Luxusgüter. Als die Quelle von innerem und äußerem Frieden, sind sie grundlegend für das Überleben unserer Spezies.
Współczucie i miłość to nie tylko luksusy. Jako źródło wewnętrznego i zewnętrznego spokoju, mają one fundamentalne znaczenie dla przetrwania naszego gatunku.
Friedrich Nietzsche: Gott ist eine faustgrobe Antwort, eine Undelicatesse gegen uns Denker – im Grunde sogar bloss ein faustgrobes.
Bóg jest niegrzeczną odpowiedzią, niedelikatnością wobec nas, myślicieli – w zasadzie po prostu niegrzeczną.