denken /czasownik: denkt, dachte, hat gedacht/ - myśleć, mniemać, sądzić

denken - myśleć, mniemać, sądzić POTOCZNIE:
Und was denkst du? - A ty co myślisz?

W ZDANIU:
Daran darf ich gar nicht denken. - O tym wolę lepiej nie myśleć.
Das Buch kostet mehr, als ich gedacht habe.
- Ta książka kosztuje więcej, niż myślałem.
Du kannst nicht von mir erwarten, dass ich immer an alles denke. – Nie możesz ode mnie oczekiwać, że zawsze o wszystkim pomyślę.
Ich denke/finde/meine, dass... – Myślę, że...
Ich habe schon gedacht, du kommst nicht.
- Myślałem, że już nie przyjdziesz.
Immer wenn es regnet, muss ich an dich denken. – Zawsze kiedy pada deszcz, muszę o tobie myśleć.
Mein Opa hat mich gelehrt, positiv zu denken. - Mój dziadek nauczył mnie pozytywnego myślenia.
Nicht was du denkst, Schatz. - To nie to, co myślisz kochanie.
Was du denkst spielt keine Rolle. – Co ty myślisz nie ma znaczenia.
Wer hätte das gedacht? - Kto by pomyślał?
Worüber denkst du nach? - Nad czym się zastanawiasz?

W CYTACIE:
Friedrich Nietzsche: Verbot an uns: Ihr sollt nicht denken!
Zakaz nam: Nie powinieneś myśleć!