doof /przymiotnik/ - głupi, ograniczony, durny, nudny, beznadziejny

doof - głupi, ograniczony, durny, nudny, beznadziejny W ZDANIU:
Ich spielte nie mit anderen Kindern, und ich selbst fand mich total doof als Kind. - Nigdy nie bawiłem się z innymi dziećmi i myślałem, że jako dziecko byłem kompletnie głupi.

Głupie pytanie, ale właśnie skończyło mi się mleko.