endlich /przymiotnik, przysłówek/ - skończony, nareszcie, w końcu, wreszcie, ostatecznie

endlich - skończony, nareszcie, w końcu, wreszcie POTOCZNIE:
Mach endlich das Maul auf!
No mów wreszcie!

W ZDANIU:
Du sollst endlich lernen, nicht nur in den Wolken schweben.
Powinieneś w końcu zacząć się uczyć a nie tylko bujać w obłokach.
Endlich ist das Wochenende da!
Nareszcie jest weekend.
Endlich sind wir den Winter los.
Wreszcie pozbyliśmy się zimy.
Jemand muss ihm endlich die Augen öffnen.
Ktoś musi mu wreszcie otworzyć oczy.
Lass mich endlich in Ruhe!
Zostaw mnie wreszcie w spokoju!
Na endlich bist du da!
Nareszcie się zjawiłeś!

W ŻARCIE:
Der Vater liest am Bett Märchen vor, damit der Sohn einschläft. Eine halbe Stunde später öffnet die Mutter leise die Tür und fragt: "Ist er endlich eingeschlafen?" Antwortet der Sohn: "Ja, endlich."
Tato czyta bajkę siedząc obok łożka, aby syn zasnął. Pół godziny później otwiera mama cicho drzwi i pyta: "Czy wreszcie zasnął?" Odpowiada syn: "Tak, wreszcie."