ewig /przymiotnik, przysłówek/ - wieczny, wiecznie

ewig - wieczny, wiecznie W ZDANIU:
Der Herr gebe ihm/ihr die ewige Ruhe. – Niech Pan da mu/jej wieczny odpoczynek.
Er sagte, er wird mich auf immer und ewig lieben. – Powiedział, że będzie mnie kochał na zawsze.

W PRZYSŁOWIU:
Lebe, als solltest du morgen sterben, und arbeite, als solltest du ewig leben.
- Tak rób, jakbyś miał wiecznie żyć, a żyj tak, jakbyś miał jutro umrzeć.
Willst du hier ewig faulen? – Wiecznie chcesz tu gnić?

W CYTACIE:
Marcus Cicero: Wahre Freundschaften sind ewig.
Prawdziwe przyjaźnie są wieczne.