fähig /przymiotnik/ - zdolny, uzdolniony

fähig - zdolny, uzdolniony W ZDANIU:
Dieser Student ist zu keiner schnellen Entscheidung fähig.
Ten student nie jest zdolny do szybkiej decyzji.
Der Mensch ist fähig zum Guten und zum Bösen.
Człowiek jest zdolny do czynienia dobra i zła.
Hannibal, so lautet der häufig erhobene Vorwurf, hätte nach dem römischen Debakel den Krieg durch die Einnahme Roms beenden können. Dass er sich dazu nicht aufraffen konnte, so wird gefolgert, erweist ihn als einen zwar militärisch fähigen, aber letztlich mit politischer Blindheit geschlagenen Troupier.
Hannibal, jak często się twierdzi, mógł zakończyć wojnę po klęsce rzymskiej, zdobywając Rzym. Fakt, że nie zdobył się na odwagę, by to uczynić, dowodzi, że był żołnierzem, który, choć zdolny do walki, ostatecznie popadł w polityczną ślepotę.

W CYTACIE:
Joseph Joubert: Das reife Alter ist aller Freuden des blühenden Jugendalters fähig und das hohe Alter aller Freuden der Kindheit.
Dojrzały wiek jest zdolny do wszystkich radości kwitnącej młodości, a starość jest zdolna do wszystkich radości dzieciństwa.