glänzen /czasownik: glänzt, glänzte, hat geglänzt/ - błyszczeć, lśnić

glänzen - błyszczeć, lśnić W PRZYSŁOWIU:
Es ist nicht alles Gold, was glänzt. - Nie wszystko złoto, co się świeci.

W CYTACIE:
Friedrich Nietzsche: Die Menschen drängen sich zum Lichte, nicht um besser zu sehen, sondern um besser zu glänzen.
Ludzie gromadzą się w świetle nie po to, żeby widzieć lepiej, ale żeby lepiej świecić.

W ZDANIU:
Es gibt etliche Gelegenheiten, um mit einer Diashow Ihrer Digitalfotos zu glänzen. - Jest wiele okazji, w których pokaz slajdów z cyfrowymi zdjęciami może być przydatny.