grauen /czasownik: graut, graute, hat gegraut/ - świtać, szarzeć

grauen - świtać, szarzeć W ZDANIU:
Und nun erst schien das Grauen, mit dem eben der Mond mich überzogen hatte, sich auf ewig, trostlos, bei mir einzunisten. - I dopiero teraz groza, którą przed chwilą okrył mnie księżyc, zdawała się osiąść we mnie na zawsze, beznadziejnie.