hüten /czasownik: hütet, hütete, hat gehütet/ - strzec, pilnować

hüten - strzec, pilnować sich hüten - strzec się

W CYTACIE:
Marcus Cicero: Vor nichts muss sich das Alter mehr hüten, als sich der Lässigkeit und Untätigkeit hinzugeben.
Nie ma niczego, przed czym starość powinna się chronić bardziej niż poddanie się przypadkowości i bezczynności.

W ZDANIU:
Ich hüte meine Freiheit. - Strzegę mojej wolności.