klar /przymiotnik, przysłówek/ - klarowny, czysty, przejrzysty, jasny, zrozumiały, wyraźny, klarownie, czysto, przejrzyście, jasno, zrozumiale, wyraźnie

klar - klarowny, czysty, przejrzysty, jasny, zrozumiały W ZDANIU:
Das geht klar. - Nie ma problemu.
Dir muss klar werden, dass du dir selbst schadest. - Musisz sobie uświadomić, że sam sobie szkodzisz.
Es ist mir klar geworden, dass er mich überhaupt nicht liebt. - Uświadomiłam sobie, że on mnie wcale nie kocha.
Na klar! - No pewnie! Oczywiście!
Willst du mit uns gehen? – Na klar. – Chcesz iść z nami? – No jasne.
Sich klar, offen und angemessen ausdrücken. – Wyrażać się jasno, otwarcie i stosownie.

W CYTACIE:
Albert Camus: Wenn die Welt klar wäre, gäbe es keine Kunst.
Gdyby świat był jasny, nie byłoby sztuki.