Nachweis der /PL die Nachweise/ - dowód, stwierdzenie

der Nachweis - dowód, stwierdzenie W ZDANIU:
Von deren Intention eines Nachweises der geschichtlichen Größe der Welfen entfernte sich Leibniz' historische Arbeit um so mehr, als zum einen die Annalen den Charakter einer Geschichte des deutschen Reiches und Italiens im Mittelalter annahmen und zum anderen sich das Interesse des Verfassers immer stärker auf die Frühzeit verlagerte, statt die Darstellung im Sinne der üblichen Dynastiengeschichten auf die Gegenwart hinzuführen.
Dzieło historyczne Leibniza jeszcze bardziej odbiegło od zamiaru udowodnienia historycznej wielkości Welfów, gdyż z jednej strony Roczniki przybrały charakter historii Cesarstwa Niemieckiego i Włoch w średniowieczu, z drugiej zaś strony zainteresowanie autora przesuwało się coraz bardziej ku okresowi wczesnemu, zamiast przybliżać przedstawienie do współczesności w sensie typowych historii dynastycznych.
Alle ab zwölf Jahren müssen bei der Einreise nach Deutschland eine vollständige Impfung nachweisen, einen Nachweis als Genesener oder ein negatives Testergebnis vorlegen können.
Każda osoba powyżej dwunastego roku życia musi okazać przy wjeździe do Niemiec dowód kompletnego szczepienia, dowód, że jest ozdrowieńcem lub negatywny wynik testu.