pflastern /czasownik: pflastert, pflasterte, hat gepflastert/ - brukować

pflastern - brukować W PRZYSŁOWIU:
Mit guten Vorsätzen ist der Weg zur Hölle gepflastert.
Droga do piekła jest wybrukowana dobrymi zamiarami.

W ZDANIU:
Schlagartig fühlt man sich in der Lübecker Altstadt in das späte Mittelalter versetzt. Die Straßen und Gassen sind mit Kopfstein gepflastert, die Giebelhäuser aus rotem Backstein gebaut und mit Klinkern verziert, die Kirchtürme scheinen bis in den Himmel zu ragen.
Na starówce w Lubece poczujesz się nagle jak w późnym średniowieczu. Ulice i zaułki wybrukowane są kocimi łbami, domy z dachami dwuspadowymi z czerwonej cegły ozdobione płytkami klinkierowymi, a wieże kościołów zdają się sięgać nieba.