Rausch der /PL die Räusche/ - odurzenie, upojenie

der Rausch - odurzenie, upojenie W ZDANIU:
Indem er in diesem Monster aufgeht, erlebt der Mann seine neue Stärke wie im Rausch.
Łącząc się z tym potworem, mężczyzna doświadcza swojej nowej siły, jakby w szale.
Eine Nacht und einen Tag hatte sie allein im Zimmer gewartet, hatte vor Langeweile den Sextanten auseinandergenommen, die gesammelten Pflanzen durcheinander gebracht, von dem für Präparate vorgesehenen Spiritus getrunken und ihren Rausch ausgeschlafen.
Czekała samotnie całą noc i dzień w swoim pokoju, z nudów rozebrała sekstant, wymieszała zebrane rośliny, wypiła spirytus przeznaczony do preparatów i przespała kaca.

Das Wort „Rausch“ (von niederdeutsch rūsch, belegt 1563) stammt aus dem Mittelhochdeutschen (riuschen) und bedeutete ursprünglich „ungestüme Bewegung“, „ungestüm beim Angriff“, „anstürmen“, „Anlauf“. Der Bezug zur Trunkenheit allgemein, nicht nur substanzbezogen, entstand im 16. Jahrhundert.
Słowo „Rausch” (z dolnoniemieckiego „rūsch”, poświadczone w 1563 r.) pochodzi z języka średnio-wysoko-niemieckiego (ruschen) i pierwotnie oznaczało „gwałtowny ruch”, „gwałtowny atak”, „rzucać się”, „atakować”. Odniesienie do pijaństwa w ogólności, a nie tylko do używek, pojawiło się w XVI wieku.