schwellen /czasownik: schwillt, schwoll, ist geschwollen/ - nabrzmiewać, puchnąć, pęcznieć, wzdymać się

schwellen - nabrzmiewać, puchnąć, pęcznieć W ZDANIU:
Nach der Knieverletzung ist mein Bein geschwollen.
Po kontuzji kolana moja noga spuchła.
In einem Zeitungsbericht der Tageszeitung Mainichi shinbun war zu lesen, dass es sich bei der „Handysprache“ besonders bei der jüngeren Generation um eine Art „Tippsprache“ handelt, nach dem Motto „Bis der Daumen schwillt!“.
W artykule prasowym w Mainichi shinbun stwierdzono, że „język telefonów komórkowych”, zwłaszcza wśród młodszego pokolenia, jest rodzajem „języka pisania na klawiaturze”, w stylu: „aż kciuk spuchnie!”.