spucken /czasownik: spuckt, spuckte, hat gespuckt/ - pluć

spucken - pluć POTOCZNIE:
Er lässt sich nicht in die Suppe spucken.
Ona nie da sobie w kaszę dmuchać.
Peter spuckte den Kirschkern in hohem Bogen gegen die Mauer.
Peter wypluł pestkę wiśniową wysokim łukiem w ścianę.