staunen /czasownik: staunt, staunte, hat gestaunt/ - dziwić się

staunen - dziwić się W ZDANIU:
Sie staunen über die Leistung. - Oni dziwią się osiągnięciami.

W CYTACIE:
Joseph Joubert: Das Erstaunliche macht uns einmal staunen, aber das Bewunderungswürdige wird immer mehr bewundert.
To, co zdumiewające, raz nas zachwyca, ale to, co godne podziwu, jest coraz bardziej podziwiane.