stranden /czasownik: strandet, strandete, ist gestrandet/ - osiadać na mieliźnie, rozbijać się, ponosić fiasko

stranden - osiadać na mieliźnie, rozbijać się W ZDANIU:
Heute immer nur die Dinge von gestern stranden sehen, von denen wir vorgestern noch nichts wußten, das ist unbefriedigend.
Nieprzyjemne jest widzieć na dnie tylko wczorajsze rzeczy, o których przedwczoraj nic nie wiedzieliśmy.
Immer wieder stranden Boote auf ihrer Irrfahrt auf Jamaika, Kuba oder den Bahamas, wo die Insassen in Gefängnissen landen, ehe sie in ihre Heimat abgeschoben werden.
Podczas rejsu statki wielokrotnie osiadają na mieliźnie na Jamajce, Kubie czy Bahamach, a więźniowie trafiają tam do więzień, skąd są deportowani do ojczyzny.