stranden /czasownik: strandet, strandete, ist gestrandet/ - osiadać na mieliźnie, rozbijać się, ponosić fiasko

stranden - osiadać na mieliźnie, rozbijać się W ZDANIU:
Heute immer nur die Dinge von gestern stranden sehen, von denen wir vorgestern noch nichts wußten, das ist unbefriedigend. - Nieprzyjemne jest widzieć na dnie tylko wczorajsze rzeczy, o których przedwczoraj nic nie wiedzieliśmy.