täuschen /czasownik: täuscht, täuschte, hat getäuscht/ - łudzić, mylić

täuschen - łudzić, mylić W ZDANIU:
Unter den abgefeimten Praktikern von heute hat die Lüge längst ihre ehrliche Funktion verloren, über Reales zu täuschen.
Wśród dzisiejszych przebiegłych praktyków kłamstwa dawno już utraciły swoją uczciwą funkcję oszukiwania ludzi co do rzeczywistości.
Wer wissentlich eine zur Übertragung eines öffentlichen Amtes berufene Stelle über eine Tatsache täuscht, die nach einem Gesetz oder einer Rechtsverordnung die Übertragung eines bestimmten öffentlichen Amtes ausschließen würde, und dadurch bewirkt, daß ihm dieses Amt übertragen wird, ist mit Freiheitsstrafe bis zu einem Jahr oder mit Geldstrafe bis zu 720 Tagessätzen zu bestrafen.
Kto świadomie wprowadza w błąd organ powołany do nadania urzędu publicznego co do faktu, który na podstawie ustawy lub zarządzenia ustawowego stoi na przeszkodzie nadania określonego urzędu publicznego, i przez to powoduje nadanie mu tego urzędu, podlega karze pozbawienia wolności do jednego roku lub grzywnie do 720 stawek dziennych.