treu /przymiotnik, przysłówek/ - wierny, oddany, wiernie, z oddaniem

treu - wierny, oddany, wiernie, z oddaniem W ZDANIU:
Die Frau war ihrem Mann immer treu. - Ta kobieta zawsze była wierna swemu mężowi.
Er ist ihr treu. - On jest jej wierny.

W CYTACIE:
Konfucjusz: Der wahre Erfolg ist, sich selbst treu zu bleiben.
Prawdziwy sukces polega na pozostaniu wiernym sobie.

To prawda, że ​​psy są lojalne. Ale my, koty, nie mówimy policji, gdzie ukryte są narkotyki.