überlegen /czasownik: legt über, legte über, hat übergelegt/ - kłaść na czymś, przykrywać, zastanawiać się, rozważać, przemyśliwać

überlegen - kłaść na czymś, przykrywać, zastanawiać W ZDANIU:
Das muss man überlegen. - Trzeba się nad tym zastanowić.
Ich muss mir allein meine Fehler überlegen. - Sama muszę przemyśleć swoje błędy.
Ich überlege mir, ob ich das gut gemacht habe? - Zastanawiam się, czy dobrze to zrobiłam.
Ich werde es mir überlegen. - Przemyślę to sobie.
Nach langem Überlegen… – Po długim namyśle…
Überleg dir das gut. – Dobrze sobie to przemyśl.
Wir müssen uns überlegen, auf welche Weise wir das machen. - Musimy się zastanowić w jaki sposób to zrobimy.