umkommen /czasownik: kommt um, kam um, ist umgekommen/ - ginąć, postradać życie, umierać, marnować się, niszczyć się, marnieć, zdychać
umkommen - ginąć, postradać życie, umierać, marnować W ZDANIU:
Bei einem Flugzeugabsturz sind mehrere Menschen ums Leben gekommen.
W katastrofie samolotu zginęło wiele osób.
Jeder vierte Weißrusse ist im Zweiten Weltkrieg umgekommen, ein weiteres Viertel von den Deutschen zum Arbeitsdienst verschleppt worden – die Hälfte der Bevölkerung war 1944 tot oder deportiert.
Co czwarty Białorusin zginął podczas II wojny światowej, a kolejna ćwierć została deportowana przez Niemców do robót przymusowych – do 1944 roku połowa populacji zginęła lub została deportowana.
