unendlich /przymiotnik, przysłówek/ - nieskończony, nieskończenie

unendlich - nieskończony, nieskończenie W ZDANIU:
Der Ozean schien endlos und unendlich blau. - Ocean wydawał się być nieskończenie niebieski.
Glas kann nahezu unendlich wieder verwendet werden. - Szkło można niemal bez końca wykorzystywać ponownie.

W CYTACIE:
Friedrich Nietzsche: Der Mensch ist unendlich größer als der Mensch.
Człowiek jest nieskończenie większy od człowieka.