unnötig /przymiotnik, przysłówek/ - niepotrzebny, zbędny, zbyteczny, niepotrzebnie, zbędnie, zbytecznie

unnötig - niepotrzebny, zbędny, zbyteczny, niepotrzebnie, zbędnie W ZDANIU:
Ich bin der Ansicht, dass ihr Anteil an dem Kongress unnötig war. - Jestem zdania, że jej udział w kongresie był zbędny.
Unnötige Ausgaben reduzieren. – Ograniczać zbędne wydatki.
Das kostet eine Menge Raum, viel Energie, beeinträchtigt die Luftqualität und verursacht unnötigen Lärm. – To zajmuje dużo miejsca i energii, szkodzi jakości powietrza i wydziela niepotrzebnie dużo hałasu.