unumgänglich /przymiotnik/ - nieodzowny, niezbędny

unumgänglich - nieodzowny, niezbędny W CYTACIE:
Immanuel Kant: Es ist dem menschlichen Verstande unumgänglich notwendig, Möglichkeit und Wirklichkeit der Dinge zu unterscheiden.
Dla ludzkiego umysłu jest absolutnie konieczne rozróżnienie między możliwością a rzeczywistością rzeczy.

W ZDANIU:
Eine Entschuldigung erscheint mir in diesem Falle unumgänglich.
W tym przypadku przeprosiny wydają mi się nieuniknione.