urteilen /czasownik: urteilt, urteilte, hat geurteilt/ - wydawać wyrok, wyrokować

urteilen - wydawać wyrok, wyrokować W CYTACIE:
Immanuel Kant: Irrtümer entspringen nicht allein daher, weil man gewisse Dinge nicht weiß, sondern weil man sich zu urteilen unternimmt, obgleich man doch nicht alles weiß, was dazu erfordert wird.
Błędy powstają nie tylko dlatego, że nie wiemy pewnych rzeczy, ale dlatego, że podejmujemy się osądzania, choć nie wiemy wszystkiego, co jest do tego potrzebne.

W ZDANIU:
Kant urteilt, dass p, Smart urteilt, dass nicht-p, und weder Kant noch Smart machen einen Fehler, denn p ist wahr im Bewertungsumstand für Kants Urteil und nicht-p ist wahr im Bewertungsumstand für Smarts Urteil.
Kant sądzi, że p, Smart sądzi, że nie-p, i ani Kant, ani Smart nie popełniają błędu, ponieważ p jest prawdą w okolicznościach oceny dla sądu Kanta, a nie-p jest prawdą w okolicznościach oceny dla sądu Smarta.

Sądząc po liście Twoich wyszukiwań zdjęć, jesteś niezłą świnią!
Rozmowa kwalifikacyjna w Google.