verachten /czasownik: verachtet, verachtete, hat verachtet/ - gardzić, pogardzać, poniewierać

verachten - gardzić, pogardzać, poniewierać W CYTACIE:
Albert Camus: Denn wenn man das Kompliment oder die Ehrung nicht beachtet, erweckt man im Spender dieser Artigkeiten den Glauben, man verachte ihn, während man doch nur an sich selberzweifelt.
Jeśli bowiem ignoruje się komplement lub zaszczyt, sprawia się, że ofiarodawca tych uprzejmości sądzi, że nim gardzi, podczas gdy w rzeczywistości wątpi tylko w siebie.
Albert Camus: Will man sein Schicksal überwinden, so muss man es verachten.
Jeśli chcesz przezwyciężyć swój los, musisz nim pogardzać.