vernichten /czasownik: vernichtet, vernichtete, hat vernichtet/ - niszczyć, likwidować, tępić, zgładzić

vernichten - niszczyć, likwidować, tępić, zgładzić W CYTACIE:
Albert Camus: Die Wahrscheinlichkeit spricht dafür, daß der Wunsch zu töten sehr oft mit dem Wunsch, selber zu sterben oder sich zu vernichten, zusammenfällt.
Prawdopodobieństwo wskazuje, że chęć zabicia bardzo często pokrywa się z chęcią śmierci lub zniszczenia siebie.

W ZDANIU;
Die ehemalige FPÖ-Gesundheitsministerin Beate Hartinger-Klein soll nach dem Platzen der türkis-blauen Regierung im Jahr 2019 im großen Stil Akten aus ihrem Ministerium vernichten haben lassen.
Mówi się, że była minister zdrowia FPÖ Beate Hartinger-Klein po upadku turkusowego rządu w 2019 r. na masową skalę zniszczyła dokumentację swojego ministerstwa.