verwaist /przymiotnik/ - osierocony, /przen./ osamotniony

verwaist - osierocony, osamotniony W ZDANIU:
Der Polizist, der gerade gestorben ist, hat seine Kinder verwaist.
Policjant, który właśnie umarł, osierocił swoje dzieci.
Steve Robbins hat sich an ein elegantes Skript von Arthur Korn erinnert, das eine E-Mail versendet, wenn es ein installiertes Paket als verwaist markiert oder als zur Adoption freigegeben auf WNPP entdeckt.
Steve Robbins pamiętał o całkiem dobrym skrypcie napisanym przez Arthura Korna, który wysyła maila gdy zobaczy zainstalowany pakiet oznaczony jako osierocony lub oczekujący na adopcję na liście WNPP.