vollbringen /czasownik: vollbringt, vollbrachte, hat vollbracht/ - dokonywać, spełniać, uskuteczniać, wyczyniać

vollbringen - dokonywać, spełniać, uskuteczniać, wyczyniać W ZDANIU:
Ich habe nun heute die Männer vor der Geschichte genannt, die es mir ermöglichen, das große Werk zu vollbringen.
Dzisiaj wymieniłem nazwiska ludzi, którzy w historii przyczynili się do tego, że mogłem dokonać tego wielkiego dzieła.
Selbst wenn man dabei nicht mehr als einen schlechten Schuh vollbrächte, so vollbrächte man doch einen Schuh.
Nawet jeśli ktoś nie wyprodukuje nic gorszego niż jeden zły but, to i tak wyprodukuje but.

Nienawidzę złodziei, ale... wielki szacunek dla tego, kto to zrobił...