wahr /przymiotnik, przysłówek/ - prawdziwy, prawdziwie

wahr - prawdziwy, prawdziwie W ZDANIU:
Das darf doch nicht wahr sein!
To nie może być prawda!
Das ist nicht wahr.
To nieprawda.
Das ist wahr, du hast recht, das stimmt.
To jest prawda, masz rację, to się zgadza.
Er hat sein wahres Gesicht gezeigt.
Pokazał swoją prawdziwą twarz.
Nicht wahr?
Nieprawdaż?

W CYTACIE:
Albert Camus: Die wahre Großzügigkeit gegenüber der Zukunft besteht darin, alles der Gegenwart zu geben.
Prawdziwa hojność wobec przyszłości polega na oddaniu wszystkiego teraźniejszości.