weglaufen /czasownik: läuft weg, lief weg, ist weggelaufen/ - uciekać, umykać, czmychać

weglaufen - uciekać, umykać, czmychać W ZDANIU:
Ohne seine Pizza gegessen zu haben ist er schnell weggelaufen.
Nie zjadłszy swojej pizzy szybko sobie pobiegł.
Man befestigt eine Art Trichter um den Einfüllstutzen herum, so dass der Sirup nicht zur Seite weglaufen kann.
Do szyjki wlewu mocuje się rodzaj lejka, aby syrop nie mógł wyciec na bok.