werfen /czasownik: wirft, warf, hat geworfen/ - rzucać, ciskać, miotać

werfen - rzucać, ciskać, miotać W ZDANIU:
Bitte keine Zigaretten auf die Straße werfen.
Proszę nie rzucać paperosów na ulicę.

W IDIOMIE:
Warum wirfst du immer wieder Geld zum Fenster hinaus?
Dlaczego ciągle wyrzucasz pieniądze w błoto?
Sie haben mich ins kalte Wasser geworfen.
Oni wrzucili mnie na głęboką wodę.

W CYTACIE:
Marylin Monroe: Neid ist der Schatten, den der Erfolg wirft.
Zazdrość jest cieniem rzucanym przez sukces.
Woody Allen: Ich wurde wegen Betrugs in der Prüfung über Metaphysik aus dem College geworfen; ich schaute in die Seele des Jungen, der neben mir saß.
Wyrzucono mnie ze studiów za ściąganie na egzaminie z metafizyki; Zajrzałem w duszę chłopaka siedzącego obok mnie.