wohingegen /spójnik/ - podczas gdy

wohingegen - podczas gdy W ZDANIU:
Die Stämme aus dem Norden schwangen ihre »Kolben«, wohingegen die Mönchguter mit ihren langen Messern piekten.
Plemiona z północy wymachiwały „pałkami”, a Mnisi dźgali długimi nożami.
Er ging nach Hause, wohingegen sie dablieb.
On poszedł do domu, a ona została.