zumuten /czasownik: mutet zu, mutete zu, hat zugemutet/ - żądać, wymagać

zumuten - żądać, wymagać W CYTACIE:
Winston Churchill: Mit dem Geist ist es wie mit dem Magen: man sollte ihm nur Dinge zumuten, die er verdauen kann.
Umysł jest jak żołądek: powinieneś dawać mu tylko to, co jest w stanie strawić.

W ZDANIU:
Es war eine Art Feldversuch: Konnte man den Autofahrern zumuten, an einem Tag der Woche ihr Auto stehen zu lassen? - Był to pewnego rodzaju eksperyment terenowy: czy można oczekiwać, że kierowcy będą zostawiać swoje samochody w domu jeden dzień w tygodniu?