ausbrechen /czasownik: bricht aus, brach aus, ist ausgebrochen/ - uciekać, wydostawać się, wybuchać
ausbrechen - uciekać, wydostawać się, wybuchać W ZDANIU:
1914 bricht der Erste Weltkrieg aus. - W roku 1914 wybucha I wojna światowa.
Der Kriminelle ist aus dem Gefängnis ausgebrochen. – Kryminalista uciekł z więzienia.
Der Löwe ist aus dem Käfig ausgebrochen. – Lew uciekł z klatki.
Der Vulkan ist ausgebrochen. – Wybuchł wulkan.
Eine Panik brach aus. - Wybuchła panika.
Ein Krieg brach aus. – Wybuchła wojna.
Ich habe mir einen Zahn abgebrochen./ Mir ist ein Zahn abgebrochen./ Mir ist ein Stück Zahn abgebrochen.– Złamałam sobie ząb.
In Gelächter ausbrechen. – Parsknąć śmiechem.
In Jubel ausbrechen. – Zagrzmieć brawami/rozbrzmiewać radością.
Sie brach in Tränen aus. – Ona wybuchła płaczem.
Wir müssen die Wand ausbrechen. – Musimy wyburzyć ścianę.