erzwingen /czasownik: erzwingt, erzwang, hat erzwungen/ - wymuszać

erzwingen - wymuszać W CYTACIE:
Arthur Schopenhauer: Der Glaube ist wie die Liebe: Er läßt sich nicht erzwingen. Daher ist es ein mißliches Unternehmen, ihn durch Maßregeln einführen oder befestigen zu wollen.
Wiara jest jak miłość: nie można jej wymusić. Próba wprowadzenia go lub wzmocnienia za pomocą środków jest zatem katastrofalnym przedsięwzięciem.

W ZDANIU:
Der Wettbewerb an einem Markt, der von wenigen, großteils staatlichen Fördergesellschaften beherrscht wird, lässt sich mit dem besten Kartellamt nicht erzwingen, denn dessen Macht hat (Staats-)Grenzen.
Konkurencji na rynku zdominowanym przez kilka, w dużej mierze państwowych spółek deweloperskich nie da się wyegzekwować nawet przy pomocy najlepszego organu antymonopolowego, ponieważ jego uprawnienia mają (państwowe) ograniczenia.