schreien /czasownik: schreit, schrie, hat geschrieen/geschrien/ - krzyczeć, zakrzykiwać, wrzeszczeć, ryczeć, skrzeczeć

schreien - krzyczeć, zakrzykiwać, wrzeszczeć W ZDANIU:
Das Kind schreit aus vollem Halse.
Dziecko drze się na całe gardło.
Er schrie so laut, dass die ganze Familie aufgewacht ist.
Krzyczał tak głośno, że cała rodzina się obudziła.
Hört auf zu schreien!
Przestań krzyczeć!
Ich habe vor Angst geschrien.
Krzyczałem ze strachu.
Wenn die Drosseln schreit, ist der Lenz nicht mehr weit.
Gdy drozdy krzyczą, wiosna już niedaleko.

HASŁA POWIĄZANE:
anschreien /czasownik: schreit an, schrie an, hat angeschrieen/angeschrien/ - krzyczeć, wrzeszczeć
auffällig /przymiotnik, przysłówek/ - zwracający uwagę, rzucający się w oczy, niezwykły, uderzający, frapujący, pretensjonalny, krzykliwy, niezwykle, uderzająco, frapująco, krzykliwie
ausstoßen /czasownik: stößt aus, stieß aus, hat ausgestoßen/ - wydawać z siebie krzyk, wydmuchiwać, wydalać, wykluczać
Geschrei das /nur Singular/ - krzyk, hałas, wrzask, wrzawa
heulen /czasownik: heult, heulte, hat geheult/ - ryczeć