schreien /czasownik: schreit, schrie, hat geschrieen/geschrien/ - krzyczeć, zakrzykiwać, wrzeszczeć, ryczeć, skrzeczeć

schreien - krzyczeć, zakrzykiwać, wrzeszczeć, ryczeć, skrzeczeć W ZDANIU:
Das Kind schreit aus vollem Halse. - Dziecko drze się na całe gardło.
Er schrie so laut, dass die ganze Familie aufgewacht ist. - Krzyczał tak głośno, że cała rodzina się obudziła.
Hört auf zu schreien! - Przestań krzyczeć!
Ich habe vor Angst geschrien. - Krzyczałem ze strachu.
Wenn die Drosseln schreit, ist der Lenz nicht mehr weit. – Gdy drozdy krzyczą, wiosna już niedaleko.

HASŁA POWIĄZANE:
anschreien /czasownik: schreit an, schrie an, hat angeschrieen/angeschrien/ - krzyczeć, wrzeszczeć
auffällig /przymiotnik, przysłówek/ - zwracający uwagę, rzucający się w oczy, niezwykły, uderzający, frapujący, pretensjonalny, krzykliwy, niezwykle, uderzająco, frapująco, krzykliwie
ausstoßen /czasownik: stößt aus, stieß aus, hat ausgestoßen/ - wydawać z siebie krzyk, wydmuchiwać, wydalać, wykluczać
Geschrei das /nur Singular/ - krzyk, hałas, wrzask, wrzawa
heulen /czasownik: heult, heulte, hat geheult/ - ryczeć