stolpern /czasownik: stolpert, stolperte, ist gestolpert/ - potykać się

stolpern - potykać się W CYTACIE:
Winston Churchill: Gelegentlich stolpern die Menschen über eine Wahrheit, aber sie richten sich auf und gehen weiter, als sei nichts geschehen.
Czasami ludzie natkną się na prawdę, ale podnoszą się i idą dalej, jakby nic się nie stało.
Johann Wolfgang Goethe: Die Menschen stolpern nicht über Berge, sondern über Maulwurfshügel.
Ludzie nie potykają się o góry, potykają się o kretowiska.

W ZDANIU:
Über etwas stolpern. - Potknąć się o coś.
Ich bin über eine herausragende Wurzel gestolpert. - Potknąłem się o wystający korzeń.